Van 1912 tot 1941 was er op de Zuiderzeedijk van Gaast een reddingsstation van de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding Maatschappij (N.Z.H.R.M.). Dit station werd bemand door de helden van Gaast, dappere mannen die keer op keer hun leven riskeerden om gestrande zeelieden te redden. Gedurende deze bijna drie decennia hebben er talloze heldhaftige reddingsacties plaatsgevonden. De gevaarlijke wateren van ‘De Boontjes’, ‘De Waard’, ‘De Tabbe’ en ‘De Staart’ waren vaak het toneel van deze reddingsmissies.
De behoefte aan een dergelijk reddingsstation werd reeds in het najaar van 1909 gevoeld, na enkele ernstige schipbreuken ten westen van Gaast. Ondanks talloze pogingen om een reddingsstation op te richten, werden deze initiatieven gehinderd door een gebrek aan kennis van de juiste adressen en regelgeving. Maar de noodzaak van een dergelijk station werd des te urgenter na de winter van 1911-12, toen nog meer schepen strandden en er zelfs een schip vernietigd werd, ondanks de succesvolle redding van de bemanning.
Geïnspireerd door deze gebeurtenissen, besloot de heer Bouke van Kalsbeek op eigen initiatief een boot in de zee te leggen om te kunnen helpen bij toekomstige schipbreuken. Hij deelde zijn plan met de heer Thijs van der Molen, die suggereerde dat een boot die door een vereniging werd onderhouden meer vertrouwen zou wekken bij de zeelieden. Samen met de heer J.J. van der Leij, die een belangrijke rol speelde in de eerdere pogingen om een reddingsstation op te richten, vormden zij de voorlopige commissie voor het reddingswezen in Gaast. Hun eerste taak was fondsen werven om een boot te kunnen aanschaffen.
Een ontmoeting tussen de heer Van Kalsbeek en de burgemeester van Wonseradeel leidde tot het advies om het bestuur van de N.Z.H.R.M. te benaderen, die hun volledige steun beloofden. Dit resulteerde in de beslissing van de N.Z.H.R.M. om een reddingsstation in Gaast te stationeren, wat met grote vreugde werd ontvangen door de Gaasters.
Onder toezicht van de heer Van der Leij, die zijn diensten belangeloos aanbood, werd in de nazomer van 1912 een robuust boothuis gebouwd, ten zuiden van Gaast. Naarmate de dagen vorderden, nam de anticipatie toe voor de aankomst van de reddingsboot. Op 16 december werd de boot vanuit Amsterdam verzonden en op 18 december werd deze met grote belangstelling het nieuwe boothuis op de dijk van Gaast binnengebracht. Zo begon het tijdperk van het reddingsstation van Gaast, een periode van onverschrokken moed en onbaatzuchtige dienstbaarheid.
[cool-content-timeline layout=”default” designs=”default” skin=”default” post-type=”post” taxonomy=”category” post-category=”reddingen” date-format=”F j” based=”default” pagination=”default” filters=”no” icons=”YES” animation=”fade-up” show-posts=”100″ story-content=”short” order=”ASC”]
